Centraal staat de vraag welke waarden oudere Molukkers hun kinderen moeten meegeven. Wat moet de derde generatie weten over het onrecht dat hun grootouders is aangedaan? Kun je kinderen opzadelen met woede en verdriet over het verleden?

De tekst is afkomstig uit het boek ‘Dakloze herinneringen’ van Frans Lopulalan, notities van een schrijver tussen twee romans in. Lopulalan schrijft hierin over het vaderschap van de volgende generatie, dat van de zoon – die zijn schrijverschap ook als een vorm van vaderschap beschouwt.
‘Een boek is een huis, een weeshuis. Een schrijver als ik probeert daarin zijn herinneringen een veilig heenkomen te bieden.’

[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”lomo_effect-white-hover_in” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”18″]